In de war for talent is het belangrijk op te vallen bij je toekomstige werkgever. Want reken maar dat er meerdere kandidaten solliciteren naar jouw droombaan. Nu kun je natuurlijk een standaardbrief met motivatie opsturen. Je kunt echter ook eens echt out of the box denken en je sollicitatie opnemen op video. Steeds meer bedrijven staan zo’n video toe en waarderen met name het feit dat ze direct een beeld hebben bij jou als talent. De intonatie, de gezichtsuitdrukkingen, het enthousiasme; het zijn zaken die een essentiële rol spelen bij een videosollicitatie.
Robert Half geeft je vijf tips om de show te stelen, zonder dat je daarvoor camera-ervaring of professionele apparatuur nodig hebt.
1. Bereid je voor
Bedenk – net als met een normale sollicitatie – wat je wilt zeggen en schrijf die punten op. Zorg ervoor dat je niet alleen je cv en motivatiebrief voorleest. Wat daarin staat, lezen ze tenslotte daar wel in. Beter is dan ook om in een korte pitch te vertellen waarom je goed bij het bedrijf en de functie past en waarom je bijvoorbeeld enorm veel passie voor het vak hebt. Pas je videosollicitatie uiteraard wel aan per baan waarop je solliciteert. O, en schrijf je verhaal niet volledig uit. Dat haalt alle enthousiasme weg. Een paar steekwoorden opschrijven is voldoende.
2. Wees jezelf
Solliciteer alleen met een video als het past bij de organisatie, de functie en bij jou. Weet je waar je sterke punten liggen? Zorg dan dat je juist die benadrukt. Sterker dan zeggen dat je heel enthousiast bent, is door het te tonen. Bang voor de camera? Het kan helpen om te doen alsof de camera een persoon is. Vertel je verhaal alsof het een normaal gesprek is en je komt authentieker over. Als het niet ineens overtuigend op beeld overkomt, geen probleem. Met een paar keer oefenen kom je vanzelf tot je sterkste ik.
3. Verzorg beeld en geluid
Veel sollicitanten denken dat ze geen video-cv kunnen maken, omdat ze niet over goed videoproductiemateriaal beschikken. En tuurlijk, een echte filmcamera heb je vaak niet in huis. Maar ook met een smartphone kun je al heel behoorlijk een video maken van jezelf. Als je maar zorgt voor goed licht. Schiet dus altijd overdag als er zonlicht je kamer binnenvalt. Ga voor het raam zitten met je gezicht richting raam. En vermijd gele lampen.
Met alleen een duidelijk beeld ben je er echter nog niet. Je moet vooral ook goed te verstaan zijn. Daarvoor is het aan te raden om een externe microfoon op je smartphone – of, als je opneemt met je webcam, je computer – aan te sluiten. Heb je die niet in huis? Zorg dan voor een optimale akoestiek in de ruimte waarin je gaat zitten. Dat betekent geen achtergrondgeluid en zo min mogelijk terugkaatsing van geluid. Dat je de badkamer beter kunt mijden, is dan dus best logisch. De slaapkamer is niet voor niets een veel gekozen optie hiervoor.
4. Houd het kort
In een video-cv is het niet zinnig om een enorm lang verhaal op te hangen. Je werkgever krijgt meerdere brieven en video’s, dus is het zaak om vooral in de eerste tien seconden indruk te maken. Past het bij het bedrijf, schuw dan ook vooral niet om daar een grapje of persoonlijke anekdote te vertellen. Verdiep je daarbij in de functie en beperk je – ook in het vervolg van de video – tot dat wat je echt wilt vertellen. Ben je in minder dan een minuut klaar? Geen probleem. Als je dan alles gezegd hebt, is dat prima. Kost het je anderhalve minuut? Ook goed. Wordt hij langer dan anderhalve minuut, probeer de video dan achteraf zo te editen dat je alleen de kern overhoudt.
5. Let op de distributie
Een vaak vergeten onderdeel van een goed video-cv is de distributie naar de werkgever. Als bijlage in de mail is niet zo slim. Dan bestaat de kans dat je mail überhaupt niet aankomt doordat hij te groot is. Zet je video liever op een van de vele gratis videosites, zoals YouTube of Vimeo, en markeer hem als privé. Zo kunnen alleen mensen aan wie jij de link stuurt hem bekijken, maar blijven zoekmachines ervan af.
Ook bij ons kan je een video-cv achterlaten. Upload de video online en deel de link via je geschreven cv of motivatiebrief.
